کلینیک روانشناسی نیک مایند

همه چیز در مورد خود ارضایی

“در دنیای پیچیده‌ی امروز، بررسی و درک جنبه‌های مختلف سلامت جنسی اهمیت فراوانی دارد گاهی بعضی از این مسائل نیاز به مراجعه به سکس‌تراپیست و آموزش و ارتقای آگاهی دارد. خود ارضایی، یکی از جنبه‌های طبیعی و گاهی پرچالش زندگی جنسی افراد است. در این مقاله، با هدف آموزش و ارتقای آگاهی، به بررسی جنبه‌های روانشناختی، جسمی و اجتماعی خود ارضایی می‌پردازیم. ما به شما کمک می‌کنیم تا درک بهتری از این موضوع داشته باشید و به شیوه‌ای سالم و مسئولانه با آن برخورد کنید.”

تعریف خود ارضایی

خود ارضایی (Masturbation) به عمل تحریک جنسی اعضای جنسی خود توسط فرد برای ایجاد لذت جنسی گفته می‌شود. این فعالیت جنسی طبیعی و رایجی است و بسیاری از افراد در طول زندگی‌شان به آن می‌پردازند. هدف اصلی خود ارضایی، تجربه لذت جنسی و کاهش فشار جنسی است. این فعالیت به طور عمده از تماشای محتوای جنسی، لمس و ماساژ اعضای جنسی، یا استفاده از ابزارهای جنسی برای تحریک ایجاد لذت می‌شود.

در واقع خودارضایی به عمل تحریک جنسی و رسیدن به انزال یا ارگاسم توسط فرد اشاره دارد. این عمل برای بسیاری از افراد یک فعالیت طبیعی و نرمال است و در بسیاری از موارد برای تجربه لذت جنسی و کاهش استرس و فشارهای روانی انجام می‌شود.

علل خودارضایی ممکن است شامل تجربه لذت جنسی، کاهش فشارهای روانی، تقویت روابط جنسی، تمرین عضلات جنسی و غیره باشد. در آقایان، خودارضایی معمولاً با هدف رسیدن به انزال و تجربه لذت جنسی انجام می‌شود، در حالی که در خانم‌ها، خودارضایی معمولاً با هدف تجربه ارگاسم و لذت جنسی انجام می‌شود.

اگرچه خودارضایی برای بسیاری از افراد بی‌خطر است، اما در برخی موارد ممکن است عوارض ناخواسته داشته باشد. برخی از عوارض ممکن شامل افزایش خستگی، عدم تمرکز، کاهش علاقه به روابط جنسی با شخص دیگر، آسیب به بافت‌های حساس و غیره است.

برای ترک خودارضایی، ممکن است نیاز به کمک حرفه‌ای و مشاوره روانشناختی باشد. افراد می‌توانند با تغییر الگوهای رفتاری، تقویت روابط اجتماعی، تمرین مدیریت استرس و فشارهای روانی و استفاده از روش‌های دیگر برای تجربه لذت و رضایت جنسی به جای خودارضایی، به تدریج این عادت را کنار بگذارند.

 خود ارضایی در آقایان

در مردان معمولا خود ارضایی به شکل مالیدن دست‌ها به آلت تناسلی انجام می‌شود. سرعت،‌ میزان فشار وارده و لمس کلاهک پنیس یا همان آلت تناسلی مردانه می‌تواند تاثیر بسزایی در زمان ارضا شدن داشته‌باشد. روش‌های کم‌تر معمول‌تر در خودارضایی مردانه، مالیدن آلت تناسلی به سطوح نرم مانند بالشت و پتو است. روش‌های عجیب و غریب‌تر هم برای خودارضایی مردانه وجود دارد که معمولا غیرطبیعی هستند و فرد به بیماری‌ها و اختلالات جنسی مشکوک می‌شود.

با وجود آنکه خود ارضایی جز رفتارهای طبیعی بشر تلقی می‌شود که موجب تخلیه فشار روانی می‌شود، افراد از حرف زدن در مورد آن و اشاره به انجام آن احساس خجالت می‌کنند. این می‌تواند نتیجه پیامدها و عوارض منفی و نگاه جامعه در مورد این رفتار باشد و بنابراین برای درمان بهتر است ابتدا این باورهای غلط از ذهن فرد کنار گذاشته شود. حقایق  در مورد خود ارضایی ثابت‌شده‌اند:

  • باعث جوش و بیماری پوستی نمی‌شود.
  • موجب ابتلا به بیماری‌های لاعلاج نمی‌شود.
  • باعث کاهش بینایی نمی‌شود.
  • اگر به شکل افرادی صورت نگیرد، منجر به مشکلی برای فرد نمی‌شود.
  • خیانت به ریک عاطفی نیست.
  • یک عمل نرمال و طبیعی است.
  • باعث تغییر در آلت تناسلی نمی‌شود.
  • موجب ایجاد بیماری‌های جنسی نمی‌شود.
  • منجر به انواع مشکلات روانشناختی نمی‌شود.
  • منجر به عدم بارداری زنان و عقیم شدن مردان نمی‌شود.

خودارضایی

خود ارضایی در خانم ها

برای زن‌ها روش‌های خودارضایی متنوع‌تری وجود دارد که از میان آن‌ها می‌توان به وارد کردن اجسام خارجی و انگشت به داخل واژن اشاره کرد. از طرفی در خانم‌ها می‌توان با مالیدن کلیتوریس، سینه‌ها و نقاط حساس بدن، خود را تحریک کرد و ارگاسم را سریع‌تر انجام داد. از طرفی خانم‌ها می‌توانند ماساژ ناحیه‌های حساس بدن را برای ارگاسم انجام دهند.

شیوع خود ارضایی

اصطلاح اعتیاد به خود ارضایی به حالتی اطلاق می‌شود که فرد دچار تمایل و وسواس عجیب و شدید به خود ارضایی است به گونه ای که منجر به مشکلات جدی در عملکرد اجتماعی فرد می‌شود. به‌طور کلی، خود ارضایی جز رفتارهای طبیعی است و انجام آن کاملاً شایع و عادی است. اما زمانی که به شکل اعتیاد در می‌آید و با زندگی فردی، جنسی و اجتماعی فرد تداخل پیدا می‌کند زمینه ساز مشکل میشود. طبق تحقیقات آماری در مورد خود ارضایی در آمریکا ۹۵% مردان و ۸۹% زنان در دوره ای از زندگی خود به خودارضایی پرداخته اند.

سن شروع خود ارضایی

سن شروع خودارضایی ممکن است برای هر فرد متفاوت باشد و بستگی به عوامل مختلفی داشته باشد، از جمله تجربه‌های فرد، شرایط خانوادگی، فرهنگ و محیط اجتماعی. بسیاری از افراد اغلب در دوران نوجوانی (معمولاً در سنین ۱۱ تا ۱۵ سالگی) با خودارضایی آشنا می‌شوند. اما برخی از افراد ممکن است این تجربه را در سنین پایین‌تر یا بالاتر تجربه کنند.خودارضایی یک فعالیت طبیعی و نرمال است و بسیاری از افراد در طول عمر خود تجربه‌ای از آن دارند. اگر شما یا کسی که درباره آن سوال می‌پرسید، نگران سن شروع خودارضایی هستید، بهتر است بدانید که این یک فعالیت طبیعی و عادی است و نباید نگران آن باشید. 

خود ارضایی دوره نوجوانی معمولاً با گذر از دوره بلوغ و ورود به دوره بزرگ‌سالی کاهش می‌یابد. هم‌زمان با شروع فعالیت جنسی این رفتار می‌تواند به کمترین میزان خود برسد، اما معمولاً به صفر نمی‌رسد. عدم کنترل میزان خود ارضایی در طول عمر، می‌تواند موجب بروز حالت‌های افسردگی و بی‌ثباتی هیجانی در شخص شده و به کژکاری جنسی بیانجامد.

خود ارضایی و سلامت جسم و روان 

برخلاف باور عموم، خودارضایی در نفس خود هیچ گونه تأثیر منفی بر سلامت جسم و روان ندارد و به عبارتی انجام این عمل در تقابل با سلامت جسم و روان نیست. و در سال های گذشته بسیاری از شایعات، مانند کم سو شدن چشم، کمردرد، از دست رفتن بکارت، لاغر شدن، گود شدن زیر چشم و نازایی زنان و عقیم شدن مردان و مشکلات روانشناختی در رابطه با عوارض خودارضایی رد شده است.

خودارضایی

  اعتیاد به خود ارضایی 

اعتیاد به خودارضایی یک موضوع جدی است که ممکن است تأثیرات منفی بر روی زندگی شخص داشته باشد. اعتیاد به خودارضایی ممکن است به عنوان یک اعتیاد جنسی شناخته شود و مشکلات فردی، اجتماعی و روانی را به همراه داشته باشد.

بعضی از علائم و نشانه‌های اعتیاد به خودارضایی شامل:

  •  تمایل به انجام خودارضایی بسیار فراوان و بدون کنترل.
  •  اختلال در کارکرد روزمره به دلیل صرف وقت زیاد برای خودارضایی.
  •  تأثیرات منفی بر روابط شخصی و اجتماعی به دلیل اختلاف‌ها در اولویت‌ها و تمرکز.
  • احساس خجالت، عذاب و استرس ناشی از اعتیاد به خودارضایی.

برای مدیریت و درمان اعتیاد به خودارضایی، ممکن است نیاز به مشاوره حرفه‌ای و پشتیبانی روانشناسی داشته باشید. مشاوره با یک متخصص سلامت جنسی یا روانشناس می‌تواند به شما کمک کند تا علت اعتیاد را شناسایی کنید و راه‌های مؤثر برای مدیریت آن را یاد بگیرید. همچنین، حمایت از خانواده و دوستان نیز می‌تواند در این فرآیند مفید باشد.

علت خود ارضایی 

خودارضایی یک فعالیت طبیعی و عادی است که بسیاری از افراد در طول عمر خود تجربه می‌کنند. علل خودارضایی ممکن است متنوع باشد و به عوامل مختلفی برمی‌گردد. برخی از علل خودارضایی شامل موارد زیر می‌شود:

  • نیاز به ارضای جنسی: خودارضایی برای بسیاری از افراد راهی است برای برطرف کردن نیازهای جنسی و احساس رضایت جنسی.
  • تجربه و آموزش: بسیاری از افراد از طریق خودارضایی بهترین روش‌ها و تکنیک‌های ارضای جنسی خود را کشف می‌کنند و درک بهتری از بدن و نحوه عملکرد آن پیدا می‌کنند.
  • کاهش استرس و فشار: خودارضایی ممکن است به عنوان یک راهکار برای کاهش استرس، فشار و اضطراب استفاده شود. این فعالیت ممکن است به افراد کمک کند تا احساس راحتی و آرامش بیشتری داشته باشند.
  • تجربه لذت: برخی از افراد خودارضایی را به عنوان یک روش برای تجربه لذت و لذت جنسی مطلوب استفاده می‌کنند.
  • عدم رضایت جنسی در رابطه: در صورت عدم رضایت جنسی در رابطه زناشویی، خودارضایی ممکن است به عنوان یک راه حل موقت برای برطرف کردن نیازهای جنسی استفاده شود.

به هر حال، خودارضایی یک فعالیت طبیعی و سالم است، اما در صورتی که به مقدار زیاد و مخرب تبدیل شود یا باعث مشکلات در روابط زناشویی یا سلامت روانی شود، بهتر است با یک متخصص مشورت کنید.

علل روانشناسی خود ارضایی  

همان طور که پزشکان تب را نشانه یک بیماری می دانند و سعی در برطرف کردن آن به تنهایی ندارند، متخصصان سلامت روان هم خودارضایی را بیشتر یک نشانه در نظر می گیرند تا یک مشکل و اعتقاد دارند زمانی که در انجام آن افراط شود ما با یک مشکل روبرو هستیم که باید از ریشه به بررسی آن بپردازیم. طبق بررسی های متخصصان بیشتر افرادی که دست به خودارضایی می زنند دچار افسردگی و اضطراب شده اند که در اکثر موارد با درمان افسردگی و تغییر در عملکردهای فرد، خودارضایی نیز کم کم برطرف می شود. علل روانشناسی خود ارضایی ممکن است شامل عوامل مختلفی باشد، اما برخی از عوامل مهم عبارتند از:

  • عدم توانایی در مدیریت استرس و احساسات: برخی افراد ممکن است به این دلیل به خود ارضایی روی آورند که توانایی در مدیریت استرس، اضطراب یا احساسات منفی دیگر ندارند.
  • فرار از واقعیت: برخی افراد ممکن است  به عنوان یک راه برای فرار از واقعیت و مشکلات زندگی خود به خود ارضایی روی آورند.
  • نقص در روابط اجتماعی: افرادی که مشکل در برقراری روابط اجتماعی دارند ممکن است به خود ارضایی  روی آورند به عنوان یک راه برای پر کردن خلاء های احساسی و اجتماعی خود آن را انجام دهند.
  • نقص در توانایی خودشناسی: عدم آگاهی از نیازها و تمایلات شخصی و نقص در توانایی خودشناسی ممکن است باعث شود که فرد به خودارضایی روی آورد.

به هر حال، هر فرد و شرایط خاص خودش دارای دلایل و عوامل خاص برای تمایل به خود  ارضایی  است که نیاز به بررسی و درک دقیق توسط یک روانشناس دارد.

عوارض خود ارضایی های افراط گونه 

اعتیاد به خودارضایی و انجام بیش از حد آن ممکن است به عوارض جسمی و روانی منفی منجر شود. برخی از عوارض خودارضایی شامل موارد زیر می‌باشد:

  •  کاهش تمایل جنسی: افرادی که به خودارضایی اعتیاد دارند، ممکن است تمایل جنسی طبیعی خود را کاهش دهند و با مشکلات جنسی مواجه شوند.
  • اختلالات جنسی: اعتیاد به خودارضایی می‌تواند منجر به اختلالات جنسی نظیر ناتوانی جنسی، تأخیر در انزال و سایر مشکلات جنسی شود.
  • تأثیر بر روابط: اعتیاد به خودارضایی ممکن است باعث اختلال در روابط شخصی و اجتماعی فرد شود، زیرا زمان و انرژی زیادی برای خودارضایی صرف می‌کند.
  • کاهش اعتماد به نفس: افراد ممکن است احساس خجالت و عذاب ناشی از اعتیاد به خودارضایی داشته باشند که منجر به کاهش اعتماد به نفس شان شود.
  • افزایش استرس و اضطراب: اعتیاد به خودارضایی ممکن است باعث افزایش استرس، اضطراب و افسردگی شود.

برای جلوگیری از عوارض خودارضایی، مهم است که به موازین و کنترل مناسب توجه کنید و در صورت نیاز از  مشاوره کمک گیرید. به طور کلی عوارض خودارضایی افراط گونه به دو دسته جسمی و روانی تقسیم می شود. در مواردی اگر خودارضایی به شکل درستی صورت نگیرد می تواند به لحاظ جسمی بسیار آسیب زا باشد. برای مثال:

  • اگر از وسایل درستی برای انجام این عمل استفاده نشود ممکن است منجر به مشکلات جسمانی و عفونت شود.
  • در مردان می تواند باعث آسیب به اعصاب آلت  شود.
  • می تواند منجر به مشکلات پوستی شود.
  • می تواند منجر به آماس پروستات، کیسه های منی، مجرای ادرار، کلاهک آلت و… شود.

از سوی دیگر، عوارض روانی آن نیز غیر قابل چشم پوشی است و  شامل موارد زیر می شود:

  • از آن جایی که رضایت ناشی از رابطه جنسی را آمیزه ای از رضایت جسمی و روانی به حساب می آوریم، انجام خودارضایی در دراز مدت قادر نخواهد بود تا این خلا رضایت روانی را حاصل کند.
  • خیلی از افراد به علت نشخوار فکری در مورد این پدیده دچار اضطراب و تنش های روانی و افسردگی می شود.
  • برخی از افراد چون فکر میکنند دچار گناه شده اند به سرزنش خود پرداخته و به مصرف مواد مخدر، الکل  روی آورده و مواردی از خودکشی نیز به دنبال این احساس گناه افراطی دیده شده است.
  • از دیگر پیامدها میتوان به انزوای اجتماعی و سرزنش خود اشاره کرد.

 خود ارضایی در افراد متأهل 

خودارضایی یا مستقل‌سازی جنسی در افراد متأهل نیز ممکن است وجود داشته باشد. در این موارد، علل و دلایل خودارضایی ممکن است متفاوت باشد و به عواملی مانند نیاز به ارضای جنسی، عدم رضایت جنسی در رابطه زناشویی، فشارهای روانی، استرس، اضطراب یا مشکلات روانشناختی دیگر برمی‌گردد.

برای ترک خودارضایی در افراد متأهل، ممکن است به این نکات توجه کنید:

  •  ارتقاء ارتباط زناشویی: بحث و گفتگو با همسر درباره نیازها و تمایلات جنسی، بهبود ارتباط و رابطه زناشویی می‌تواند به شما کمک کند تا نیازهای جنسی خود را در قالب رابطه زناشویی برآورده کنید.
  • مشورت با متخصص: در صورت وجود مشکلات جنسی یا روانی، مشاوره با یک روانشناس یا مشاور زناشویی ممکن است به شما کمک کند تا علل خودارضایی را شناسایی کرده و راه‌حل‌های مناسب برای آن پیدا کنید.
  • توجه به سلامت روانی و جسمی: حفظ سلامت روانی و جسمی، ورزش منظم، تغذیه سالم، استراحت کافی و مدیریت استرس می‌تواند به شما کمک کند تا بهبود در رابطه زناشویی و کاهش نیاز به خودارضایی داشته باشید.
  • تغییر الگوهای رفتاری: جایگزین کردن خودارضایی با فعالیت‌های سالم و مفید دیگر، مثل ورزش، هنر، مطالعه یا فعالیت‌های اجتماعی، ممکن است به شما کمک کند تا از خودارضایی دور شوید.

حتما بخوانید: همه چیز در مورد زود انزالی ، خود ارضایی در زنان، فوت فتیش ، اختلالات پارافیلیک( انحراف جنسی)

به یاد داشته باشید که هر فرد و رابطه زناشویی منحصر به فرد است و نکات فوق برای همه صدق نمی‌کند. بنابراین، بهتر است با همسر خود گفتگو کرده و در صورت نیاز به روش‌های دقیق‌تر و حرفه‌ای مشورت بگیرید.

خودارضایی

اعتیاد به خود ارضایی

رفتارهای اعتیادوار با گذشت زمان و عدم درمان تشدید می‌شوند. خود ارضایی رفتاری است که اعتیاد به آن می‌تواند عوارض متعددی در زندگی فردی، جنسی و عاطفی فرد داشته باشد. عدم ترک خود ارضایی فشار زیادی به رابطه عاطفی و زندگی جنسی فرد وارد می‌کند.

نارضایتی جنسی و سرد شدن زندگی مشترک از عوارض آن بر زندگی جنسی و عاطفی فرد است. زودانزالی، عدم تحریک با رابطه جنسی واقعی و افت کیفیت رابطه جنسی از دیگر عواقب آن است. افت خلق و خوی فرد به دلیل حس گناه و عذاب وجدان نیز مشکلی است که بسیاری از اشخاص در پی عدم درمان خود ارضایی دچار آن می‌شوند. شخصی که گرفتار این رفتار است و نمی‌تواند جلوی آن را بگیرد، دچار کاهش عزت‌نفس و اعتماد به نفس نیز می‌شود.

عدم درمان خود ارضایی عوارض دیگری نیز دارد که محدود به موارد فوق نیست. یکی از مهم‌ترین عوارض خود ارضایی به زندگی جنسی فرد برمی گردد. همسر فردی که دچار خود ارضایی است از کشف این موضوع دچار احساس ترس و نگرانی نسبت به زندگی مشترکش می‌شود. شخص احساس بی کفایتی در رابطه جنسی و ناتوانی در ارضا کردن همسر می‌کند و خود را مقصر رو آوردن همسرش به خود ارضایی برای برآورده کردن نیاز جنسی‌اش می‌داند.

مطالعه مطلب جامعاختلالات انحراف جنسی (پارافیلیک)| علل، انواع و بهترین درمان  ” به شما پیشنهاد می شود |

اگر متوجه شده‌اید که همسرتان خود ارضایی می‌کند، به یاد داشته باشید که این رفتار عادی و طبیعی است. تقریباً تمام انسان‌ها در نقطه‌ای از زندگی خود یا به صورت گاه‌به‌گاه خود ارضایی می‌کنند. خود ارضایی گاه‌به‌گاه لزوماً نشانه وجود مشکل نیست.

با این حال، اگر خود ارضایی همسرتان بر رابطه جنسی او با شما، کار، تحصیل و خلق و خوی او تاثیر داشته است، باید به فکر درمان و ترک خود ارضایی او باشید. به دلیل کلیشه‌ها و دیدگاه‌های منفی دینی و اجتماعی که در مورد خود ارضایی وجود دارد، در هنگام صحبت از این موضوع باید بسیار با احتیاط عمل کنید. همسرتان ممکن است دچار حس خجالت شود یا از حرف زدن در مورد آن امتناع کند. مراقب باشید که در صحبت‌های شما نشانه‌ای از تحقیر، تمسخر یا قضاوت نباشد.

در ابتدای گفتگو تاکید کنید که او را قضاوت نمی‌کنید و نمی‌خواهید او را شرمنده کنید. از او در مورد نیازهایش بپرسید. آیا چیزی وجود دارد که شما بتوانید انجام دهید و او به خود ارضایی نیازی نداشته باشد؟ آیا مشکل خاصی دارد؟ به او پیشنهاد دهید که روش‌های درمانی تخصصی مانند ملاقات با یک درمانگر و سکس‌تراپیست را امتحان کند.

  ترک خود ارضایی 

ترک خودارضایی می‌تواند یک فرایند چالش برانگیز باشد، اما امکان‌پذیر است و با تلاش و تصمیم قوی می‌توانید به موفقیت در این زمینه برسید. در ادامه به برخی راه‌ها برای ترک خودارضایی اشاره می‌کنیم:

  • تشخیص علت:

اولین قدم برای ترک خودارضایی، تشخیص علت و دلایل آن است. آیا این عادت به دلیل استرس، اضطراب، خستگی یا مسائل روانی دیگر است؟ با شناختن علت، می‌توانید بهترین راه حل برای تغییر الگوهای رفتاری خود پیدا کنید.

  • جایگزینی فعالیت‌های سالم:

به جای خودارضایی، سعی کنید فعالیت‌های سالم و مفید دیگر را در زندگی خود جایگزین کنید. این ممکن است شامل ورزش، مطالعه، هنر، تماشای فیلم یا هر فعالیت دیگری باشد که شما را مشغول و خوشحال کند.

  • مدیریت استرس و اضطراب:

آموزش تکنیک‌های مدیریت استرس و اضطراب می‌تواند به شما کمک کند تا به جای خودارضایی، روش‌های سالمتر برای کنترل استرس و فشارهای روانی را به کار ببرید.

  • مشاوره حرفه‌ای:

در صورت نیاز، مشاوره حرفه‌ای از روانشناس یا مشاور روانشناسی می‌تواند به شما کمک کند تا علل عادت خودارضایی را شناسایی کنید و راه‌حل‌های مناسب برای ترک آن را پیدا کنید. بسیاری از مراجعان از صحبت با یک روانشناس و بررسی ریشه‌های این رفتار نفع می‌برند. شناسایی اثرات منفی خود ارضایی می‌تواند به دلیل خوبی برای تلاش برای ترک آن بدل شود. درمانگر در مورد مسائل زیر از شما سوال می‌پرسد:

  • احساس و رفتار شما در زمان خود ارضایی
  • وجود رفتارهای جنسی وسواس‌گونه دیگر مانند داشتن شرکای جنسی متعدد و دیگر کژ کاری‌های جنسی
  • مشکلاتی که از خود ارضایی ناشی شده است.
  • تروماهای گذشته
  • فشارها و مشکلات فعلی در زندگی شما

این به درمانگر کمک می‌کند که وسواس و جبری بودن رفتار را بررسی کند. درمانگر احساس شما را بررسی می‌کند و با بررسی ریشه رفتار به روشی برای ترک خود ارضایی می‌رسد. به یاد داشته باشید که گفته‌های شما کاملاً محرمانه می‌ماند و حرف‌های شما به هیچ‌وجه با کس دیگری در میان گذاشته نخواهد شد.

  • حفظ اراده قوی:

ترک یک عادت نسبتاً سخت است و نیازمند اراده قوی و تصمیم است. اما با اعتقاد به خود، پشتکار و پشتوانه از خانواده و دوستان، می‌توانید به موفقیت در این زمینه دست یابید. به یاد داشته باشید که هر فرد ممکن است نیازهای و شرایط مختلفی داشته باشد، بنابراین ممکن است نیاز به روش‌های مختلف برای ترک خودارضایی داشته باشید. اگر با چالش‌های ترک خودارضایی مواجه شدید، بهتر است با یک حرفه‌ای مشورت کنید تا به شما راهنمایی مناسب داده شود.

  • گروه درمانی برای ترک خود ارضایی

برای درمان رفتارهای جبری گروه درمانی می‌تواند موثر باشد. با این حال، به دلیل حساسیت موضوع ممکن است شما مایل به حرف زدن در مورد مسائل جنسی خود در گروه نباشید.

  • دارودرمانی و ترک خود ارضایی

هیچ‌گونه دارویی برای درمان مستقیم رفتارهای جبری و کژ کاری‌های جنسی وجود ندارد. اما در صورتی که خود ارضایی شما به وجود مشکلات زمینه‌ای مانند افسردگی، اختلال دوقطبی و اختلال اضطراب مربوط باشد، تجویز دارو می‌تواند به کنترل رفتارهای تکانه‌ای و جبری کمک کند.

سخن پایانی

ما در کلینیک روانشناسی نیک مایند به شما توصیه می‌کنیم که درک عمیق‌تری از خود ارضایی داشته باشید. با داشتن اطلاعات صحیح و مناسب در مورد خود ارضایی، می‌توانید راه‌های سالم‌تری برای ارتقاء زندگی جنسی خود را کشف کنید. در کلینیک نیک مایند ما، به شما تجربه‌ای مطمئن و پشتیبانی حرفه‌ای را ارائه می‌دهیم تا به بهترین وضعیت جسمی و روحی‌تان دست یابید.

 .

4 1 رای
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

1 دیدگاه
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
ناشناس
ناشناس
17 روز قبل

خوب