رابطه جنسی و رضایت زناشویی، پیوندی فراتر از یک عدد است و گاهی برای حل مشکلات جنسی نیازمند مراجعه به مشاور فردی و سکس تراپیست هستیم. زندگی جنسی هر زوج، منحصربهفرد است و نمیتوان برای همه، نسخهای یکسان پیچید. با این حال، بسیاری از افراد در برههای از زندگی خود این سؤال را از خود میپرسند: «زوجهای دیگر، چند وقت یکبار رابطه دارند؟» کنجکاوی در اینباره، کاملاً طبیعی است؛ بهویژه زمانی که احساس میکنیم زندگی جنسیمان با «میانگین جامعه» فاصله دارد و یا وقتی نگرانیم که آیا ما و شریک زندگیمان در مسیر «عادی» هستیم یا نه.
هرچند مقایسه صرف با دیگران ممکن است راهحل مناسبی برای بهبود زندگی جنسی نباشد، اما بررسی دادهها و مطالعات و تحلیلهای متخصصان میتواند به شما کمک کند با دیدی بازتر و واقعبینانهتر به رابطه خود نگاه کنید. آمارهای موجود درباره تعداد دفعات رابطه جنسی زوجها، روندهای تغییر در سالهای اخیر و نظرات مشاوران و رواندرمانگران را در این مقاله بررسی میکنیم و در نهایت، راهکارهایی برای بهبود کیفیت و رضایت در زندگی جنسی ارائه خواهیم داد.
میانگین دفعات رابطه جنسی در زوجها
در میان درمانگران و متخصصان حوزه روابط جنسی، دیدگاههای متفاوتی درباره میانگین تعداد دفعات رابطه جنسی در زوجهای متعهد وجود دارد. برخی معتقدند که این عدد، معمولاً در بازهای بین هفتهای یکبار تا ماهی یکبار متغیر است و هیچ پاسخ قطعی و ثابتی برای همه زوجها نمیتوان در نظر گرفت. دکتر یان کرنر رواندرمانگر شناختهشده، در این زمینه تأکید میکند که دفعات رابطه جنسی در میان افراد و زوجها، بسیار متنوع و وابسته به شرایط مختلف است و نمیتوان نسخهای کلی برای همه تجویز کرد.
با وجود همه پیچیدگیها، کرنر توصیه میکند که زوجها سعی کنند حداقل هفتهای یکبار رابطه جنسی برقرار کنند؛ اما به گفته او در نهایت آنچه اهمیت دارد، رضایت طرفین و هماهنگی در نیازهایشان است.
طبق گزارش «انجمن بینالمللی پزشکی جنسی» آنچه در نهایت اهمیت دارد، توافق و رضایت مشترک دو طرف است و نه صرفاً میزان دفعات رابطه جنسی.
یکی از نکات بسیار مهم در این زمینه آن است که داشتن رابطه جنسی بیشتر، لزوماً به معنای رضایت و شادی بیشتر در زندگی زناشویی نیست. تحقیقات متعدد نشان دادهاند که کیفیت رابطه جنسی، به همان اندازه و شاید بیشتر از کمیت آن اهمیت دارد. حتی اصرار و فشار برای افزایش تعداد دفعات رابطه، میتواند نتیجه معکوس داشته و باعث کاهش میل و لذت جنسی شود.
نادین بوسیکیو رواندرمانگر، به این موضوع اشاره میکند که رابطه جنسی فراتر از یک عمل صرفاً فیزیکی است و در واقع، فرصتی برای برقراری ارتباط عمیقتر بین زوجین محسوب میشود. او میگوید: «کیفیت رابطه جنسی را نمیتوان صرفاً با عدد و تعداد دفعات سنجید؛ بلکه رضایت از صمیمیت و ارتباطی که میان طرفین شکل میگیرد، معیار واقعی موفقیت است.»
عوامل مؤثر بر زندگی جنسی زوجها
زندگی جنسی هر زوج، تحت تأثیر مجموعهای پیچیده از عوامل فردی و روانی و محیطی قرار دارد که میتوانند بر دفعات و کیفیت رابطه جنسی تأثیرگذار باشند. در واقع، تعداد دفعات رابطه جنسی در طول زندگی مشترک میتواند بسته به شرایط مختلف دستخوش تغییرات قابل توجهی شود و شناخت این عوامل، کلید حفظ و بهبود سلامت و رضایت جنسی در رابطه است.
یکی از مهمترین عوامل مؤثر، سلامت عمومی و جسمانی هر یک از طرفین است. بیماریهای مزمن، مصرف داروهای خاص و درمانهای پزشکی میتوانند میل جنسی را به طور چشمگیری کاهش دهند. مثلاً تغییرات هورمونی که در دورههای طبیعی زندگی مانند قاعدگی، بارداری و یائسگی در زنان رخ میدهد، اثر قابل توجهی بر تمایل و توانایی جنسی دارد. همچنین در مردان، کاهش سطح تستوسترون بهویژه با افزایش سن میتواند به افت میل جنسی منجر شود. مصرف داروهای ضدافسردگی نیز یکی دیگر از عوامل شناختهشده کاهشدهنده تمایل جنسی است که باید با دقت مورد توجه قرار گیرد.
سن به عنوان یکی از عوامل کلیدی دیگر، معمولاً با کاهش دفعات رابطه جنسی همراه است؛ این کاهش ممکن است ناشی از تغییرات هورمونی، سلامت جسمی و روانی یا عوامل مرتبط با سبک زندگی باشد.
تحولات و مراحل مختلف رابطه نیز نقش مهمی در میزان رابطه جنسی بازی میکنند. طولانی شدن مدت زمان رابطه، ممکن است باعث شود که هیجان و تازگی اولیه کاهش یافته و رابطه جنسی به حالت عادیتر و شاید کمتر هیجانانگیز تبدیل شود.
مشغلههای روزمره، مسئولیتهای کاری و خانوادگی نیز معمولاً باعث کاهش انرژی و زمان آزاد برای زوجین میشوند و میتوانند منجر به کاهش دفعات رابطه جنسی شوند. به همین دلیل است که برنامهریزی آگاهانه برای اختصاص دادن وقت مشخص به روابط عاشقانه و ایجاد فضاهای مناسب برای ارتباط صمیمانه، از اهمیت ویژهای برخوردار است.
علاوه بر عوامل فردی و رابطهای، رویدادهای بزرگ جهانی نیز میتوانند تأثیرات مهمی بر زندگی جنسی داشته باشند. نمونه بارز آن، دوران همهگیری کووید-۱۹ بود. تحقیقات نشان داد ۳۷٪ از افراد در چین، کاهش قابل توجهی در دفعات رابطه جنسی خود تجربه کردند. در برخی کشورها مانند بریتانیا و سنگاپور زوجهایی که در روابط پایدار و جدی بودند، فعالیت جنسی نسبتاً پایداری داشتند و حتی پس از پایان دوران قرنطینه، این روند ادامه یافت که نشاندهنده اهمیت ثبات رابطه و سازگاری با شرایط بود.
این روندها نباید به معنی پایان صمیمیت جنسی تلقی شود، بلکه فرصتی هستند برای تطبیق و بهبود راهکارهای برقراری ارتباط و نزدیکی. شناخت و پذیرش این عوامل و تأثیرات متقابل آنها به زوجین این امکان را میدهد که با دیدی واقعبینانه و همراه با مهارتهای ارتباطی مؤثر، زندگی جنسی خود را مدیریت و بهبود بخشند و از صمیمیت عمیقتر و رضایت بیشتری برخوردار شوند.
چند گام عملی برای بهبود زندگی جنسی
آغاز گفتگو درباره موضوعات حساس و خصوصی مانند زندگی جنسی، برای بسیاری از زوجها میتواند چالشبرانگیز باشد؛ اما این، قدم نخستین و حیاتی برای بهبود کیفیت رابطه و افزایش رضایت مشترک است. برقراری گفتگوی صادقانه و بدون قضاوت درباره نیازها، تمایلات و توقعات جنسی در این شرایط، به حفظ و حتی تقویت صمیمیت عاطفی و جنسی کمک شایانی میکند.
اگر قصد دارید زندگی جنسیتان را بهبود بخشید، رعایت چند نکته ساده اما کلیدی میتواند فضای گفتگو را مثبت و سازنده کند:
۱. اولین و مهمترین نکته، این است که بحث درباره مسائل جنسی را بهصورت ناگهانی و در شرایط نامناسب مطرح نکنید. انتخاب زمان مناسب، جایی آرام و بدون حواسپرتی و داشتن حضور ذهن کامل، شرایطی فراهم میآورد که هر دو طرف بتوانند به شنیدن و بیان احساسات خود بدون نگرانی و استرس بپردازند. به خاطر داشته باشید که کیفیت زمان و مکان گفتگو، تأثیر قابل توجهی بر نتیجه آن دارد.
لازم است که در این گفتگوها، آسیبپذیر باشید و صادقانه، احساسات خود را بیان کنید. اگر صحبت درباره مسائل جنسی برای شما دشوار است، دلایل این دشواری را با شریک زندگیتان در میان بگذارید. ممکن است احساس شرم، تجربههای ناخوشایند گذشته یا ترسهای ناشناختهای وجود داشته باشد که مانع ابراز راحت و صریح نیازها و خواستهها شود. پرداختن به این مسائل و به اشتراک گذاشتن آنها، میتواند پایهی ایجاد یک فضای امن و عاطفی و بدون قضاوت باشد.
۲. به جای وارد شدن به مبحث انتقاد یا گلهگذاری، از ابراز قدردانی و بیان نکات مثبت رابطه در شروع گفتگو بهره ببرید. برای مثال، میتوانید چنین بگویید: «وقتی هفته گذشته با هم بودیم، احساس نزدیکی و آرامش عمیقی داشتم که دلم میخواهد بیشتر این حس را تجربه کنیم.» این نوع بیان، فضای گفتگو را مثبت و دلگرمکننده و همراه با اعتماد میکند و طرف مقابل را بیشتر به شنیدن و پاسخ دادن وامیدارد.
امنیت عاطفی و اعتماد متقابل که از این نوع گفتگوها حاصل میشود، زمینهساز افزایش صمیمیت فیزیکی و رضایت جنسی خواهد بود. زوجین با تکرار این فرایند قادر خواهند بود نیازهای خود را بهتر بشناسند، به یکدیگر نزدیکتر شوند و رابطهشان را در سطحی عمیقتر و رضایتبخشتر توسعه دهند.
بیشتر بخوانید: تراجنسیتی، اختلالات پارافیلیک
میزان رضایت زوجها از زندگی جنسی
مطالعات مختلف نشان میدهند که میزان رضایت زوجها از زندگی جنسیشان، بسیار متنوع و شخصی است و نمیتوان یک عدد یا شاخص ثابت را برای همه در نظر گرفت. مثلاً در یکی از تحقیقات، از افراد خواسته شد رضایت خود را در مقیاس ۱ تا ۵ ارزیابی کنند؛ عدد ۱، نشاندهنده کمترین میزان رضایت و عدد ۵، بالاترین سطح رضایت بود. نتایج این مطالعه بیانگر آن بود که حدود ۲۴٪ از پاسخدهندگان نارضایتی قابل توجهی (امتیاز ۱ یا ۲) داشتند، در حالی که ۴۵٪ از آنها رضایت بالایی (امتیاز ۴ یا ۵) گزارش کردند.
یکی از نکات کلیدی که از دادهها برداشت میشود، این است که مقایسه زندگی جنسی خود با دیگران میتواند منجر به احساسات منفی و فشارهای بیمورد شود. تعداد دفعات رابطه جنسی، به تنهایی معیار دقیقی برای سلامت یا شادی رابطه نیست؛ کیفیت رابطه و رضایت عاطفی زوجین، نقش بسیار مهمتری دارند.
رابطه جنسی پیوندی فراتر از تعداد دفعات
رضایت زناشویی و پیوند عاطفی بین زوجین، اهمیت بسیار بیشتری از صرفاً تعداد دفعات رابطه جنسی دارند. زندگی جنسی در یک رابطه، در واقع بازتابی از شادکامی و احساسات مثبت و سلامت روانی افراد است. احترام متقابل، توجه به نیازها و خواستههای شریک زندگی و ایجاد فضایی امن و محبتآمیز، از مهمترین عوامل افزایش رضایت جنسی به شمار میآیند.
مطالعات متعدد نشان میدهد که زوجها بیش از هر چیز به افزایش وقتگذرانی مشترک، ابراز محبت، ایجاد فضای رومانتیک و کاهش استرسهای روزمره برای بهبود زندگی جنسی نیاز دارند. در این میان، مهارت گفتگو درباره مسائل جنسی از اهمیت ویژهای برخوردار است. گفتگوهای صادقانه، به زوجین کمک میکند تا نیازها و خواستههای خود را بهتر بشناسند و بهبود قابل توجهی در تجربه و رضایت جنسیشان حاصل شود.
فواید رابطه جنسی برای سلامت جسمی و روانی
داشتن رابطه جنسی منظم و رضایتبخش، میتواند تأثیرات بسیار مثبتی بر سلامت جسمی و روانی افراد داشته باشد. مطالعات، نشان دادهاند که رابطه جنسی فعال میتواند:
• تناسب اندام و سلامت قلبی-عروقی را افزایش دهد.
• خلقوخو و احساس خوشبختی را بهبود بخشد.
• عملکرد شناختی و حافظه را تقویت کند.
• طول عمر را افزایش دهد.
• عملکرد سیستم ایمنی بدن را بهبود بخشد.
• استرس و اضطراب را کاهش دهد.
البته لازم به ذکر است که این نتایج ممکن است تا حدی به این دلیل باشد که افراد سالمتر، به طور طبیعی فعالیت جنسی بیشتری دارند؛ اما ارتباط قوی بین رابطه جنسی منظم و سلامت عمومی نمیتواند نادیده گرفته شود.
از سوی دیگر، رابطه جنسی هم به سلامت جسمی کمک میکند و هم صمیمیت و محبت حاصل از آن، تأثیر مستقیم و مثبتی بر رضایت و پایداری رابطه زناشویی دارد. وقتی زوجین بتوانند از نظر جسمی و عاطفی به هم نزدیک شوند، سطح رضایت و تعهد در رابطه نیز افزایش مییابد.
کمک گرفتن از متخصص برای بهبود زندگی جنسی
وقتی زوجها از وضعیت زندگی جنسی خود احساس نارضایتی و سردرگمی میکنند، یکی از بهترین راهکارها مراجعه به متخصصان حوزه روانشناسی و درمان جنسی است. دریافت مشاوره تخصصی، میتواند اولین قدم مؤثر برای بازسازی و بهبود زندگی جنسی شما باشد. کمک گرفتن از یک درمانگر حرفهای میتواند به شناخت دقیقتر مشکلات، بازسازی ارتباط و ارتقای کیفیت رابطه کمک قابل توجهی کند.
درمانگر، معمولاً به مسائل کلی و گستردهتری در روابط زناشویی میپردازد؛ مانند مهارتهای ارتباطی، حل تعارضها، مدیریت استرسهای مشترک و بهبود صمیمیت عاطفی. تمرکز این متخصصان بر تقویت بنیان کلی رابطه و رفع موانع روانی است که احتمال دارد به زندگی جنسی آسیب زده باشد.
درمانگرها، به مشکلات خاص مرتبط با عملکرد جنسی و نیازها و نگرانیهای جنسی زوجین میپردازند. این متخصصان میتوانند به رفع مشکلاتی مانند کاهش میل جنسی، اختلالات نعوظ، مشکلات ارگاسم، دردهای جنسی و مسائل روانی مربوط به جنسیت کمک کنند.
اگر به دنبال خدمات حرفهای هستید، میتوانید از مشاوران مجرب کلینیک تخصصی نیکمایند کمک بگیرید. این کلینیک با بهرهگیری از تیمی متشکل از روانشناسان و درمانگران مجرب، آماده است همراه شما را در زمینه مشکلات جنسی و روابط زناشویی باشد.
